Πώς να βοηθήσουμε σήμερα τους εφήβους στα πιο σημαντικά τους προβλήματα

Η επαφή και η ουσιαστική επικοινωνία είναι οι πιο πολύτιμοι σύμμαχοι

Κάθε εποχή έχει τα προβλήματά της και κάθε ηλικία έχει τα δικά της άγχη, ανασφάλειες και ανησυχίες. Η εφηβεία είναι ομολογουμένως το ηλικιακό εκείνο στάδιο που καθώς προετοιμάζει το παιδί για την ωρίμανση και την ενηλικίωση εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά στρες.

Ποια είναι όμως σήμερα παγκοσμίως τα πιο συχνά και τα πιο σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους εφήβους:

• Υποφέρουν από αρνητική εικόνα του σώματος: Κατά τη μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση, τα σώματα τους μεταμορφώνονται σε νέα σχήματα και μεγέθη, κι οι έφηβοι αγωνίζονται να καταλήξουν σε συμφωνία με το σώμα τους και να νιώσουν άνετα με την εικόνα τους.
  
• Επιθυμούν να ανήκουν σε υποστηρικτικές και αποδεκτές κοινότητες πέρα από την οικογένειά τους: Πολλοί έφηβοι αγωνίζονται να βρουν μια θέση στην κοινωνία, θέλοντας να αναγνωριστούν από τους συνομηλίκους τους και να γίνουν αποδεκτοί για αυτό που είναι. Αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά θέματα της ζωής τους σε αυτή τη συγκυρία και αντιμετωπίζουν πολύ άγχος και ανασφάλεια καθώς το επεξεργάζονται.
  
• Βιώνουν άγχος και δυσκολία στην ιεράρχηση και διαχείριση του χρόνου τους: Οι απαιτήσεις που αυξάνονται με το σχολείο, τις εξωσχολικές δραστηριότητες και τις υποχρεώσεις τους από τη μία, και από την άλλη η ανάγκη για διασκέδαση, ελευθερία και ανεξαρτησία, βάλτε και το χρόνο που θέλουν να περνάνε στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και στο τάμπλετ – και το εικοσιτετράωρο δεν αρκεί!
  
• Αισθάνονται μεγάλη πίεση από τους συνομηλίκους, τους γονείς και την κοινωνία ως προς το αν ανταποκρίνονται σε αντικρουόμενες προσδοκίες: Πολλές φορές, οι γονείς ζουν μέσω των παιδιών τους και περιμένουν τα παιδιά τους να επιτύχουν σε ό,τι ήθελαν αλλά δεν είχαν. Αναμένοντας τον έφηβο να πάρει καλούς βαθμούς, να έχει σπουδαίους φίλους, να υπερέχει σε εξωσχολικές δραστηριότητες και να συμπεριφέρεται καλά, να είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του και μερικές φορές για τα μικρότερα αδέλφια του – είναι πολύ μεγάλη πίεση. Προσθέστε και την πίεση των συνομηλίκων. Για να γίνουν αποδεκτοί από τους συνομηλίκους τους και να γίνουν «δημοφιλείς», οι έφηβοι αισθάνονται πιεσμένοι να συμμορφώνονται με τα γούστα, τις συμπεριφορές και την εμφάνισή τους.
  
• Διατρέχουν κίνδυνο διανοητικής και σωματικής υγείας: Κακή διατροφή, έλλειψη ύπνου, κατάθλιψη και άγχος είναι τα σημαντικότερα και πιο συνηθισμένα.
  
• Πάσχουν από έλλειψη καλών προτύπων
  
• Αρχίζει ο πειρασμός των κακών συνηθειών: αλκοόλ, κάπνισμα, ναρκωτικά.
  
• Έχουν εύκολη πρόσβαση –εκτίθενται– στη βία: με διάφορα ηλεκτρονικά παιχνίδια στα οποία συχνά εμφανίζουν εξάρτηση.
  
• Έχουν εξάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
  
• Αντιμετωπίζουν υψηλά ποσοστά επεισοδίων εκφοβισμού. 
  

  Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν:

• Να βρίσκονται σε επαφή
  
• Να έχουν μια σχέση εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας
  
• Να στηρίζουν ψυχολογικά το παιδί τους
  
• Να είναι παρόντες
  
• Να ελέγχουν τη χρήση και το χρόνο των παιδιών ως προς το ίντερνετ και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια
  
• Να μην έχουν υπερβολικές προσδοκίες και απαιτήσεις
  
• Να μην ασκούν πίεση
  
• Να φροντίζουν για τη καλή διατροφή και την υγιεινή τους
  
• Να ενισχύουν την καλή σχέση των παιδιών με το σώμα την εικόνα τους
  
• Να μη φοβηθούν να ζητήσουν ειδική βοήθεια αν διαπιστώσουν ότι οι ίδιοι δεν μπορούν να προσφέρουν στο παιδί αυτό που χρειάζεται

Όσο τα παιδιά έχουν μια υγιή σχέση με τα μέλη της οικογένειάς τους και νιώθουν καλά με την εικόνα και τον εαυτό τους, ακόμα και η εφηβεία μπορεί να γίνει ηλικία για υπέροχες αναμνήσεις.

 

 

Πηγή:  https://childit.gr

 

Παγκύπριες εξετάσεις και διατροφή: Πως να προετοιμάσετε κατάλληλα τα παιδιά

Τα παιδιά της Γ’ λυκείου ως γνωστόν, δίνουν τον δικό τους αγώνα για την είσοδο τους στο πανεπιστήμιο, όμως μέσα σε όλα αυτά κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν και το άγχος των τελευταίων εξελίξεων με την πανδημία.  Ωστόσο, τα σχολεία για αυτούς τους μαθητές άνοιξαν ξανά και ο χρόνος άρχισε να κυλά αντίστροφα για την διεξαγωγή των παγκύπριων εξετάσεων.  

Αγαπημένοι γονείς, πρέπει να στηρίξετε τα παιδιά σας στην πρώτη τους μεγάλη προσπάθεια να πετύχουν αυτό που θέλουν για την ζωή τους, φροντίστε να είστε δίπλα τους, προετοιμάζοντας τα διατροφικά, αφού η σωστή διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στην απόδοσή τους.

Διατηρήστε ένα ισορροπημένο καθημερινό πρόγραμμα. Την περίοδο της καραντίνας λίγο πολύ, όλοι αποπροσανατολιστήκαμε και βγήκαμε εκτός προγράμματος. Όμως τώρα πρέπει να επανέλθει το παιδί ακολουθώντας ένα ισορροπημένο καθημερινό πρόγραμμα φαγητού, το οποίο θα περιλαμβάνει και τα πέντε γεύματα.

Προσθέστε στην διατροφή τους τα ω-3 λιπαρά οξέα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα καλά αυτά λιπαρά, ενισχύουν την λειτουργία του εγκεφάλου, βελτιώνουν την μνήμη και μειώνουν το άγχος. Πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα είναι τα ψάρια, οι ξηροί καρποί, τα καρύδια και τα κόκκινα φασόλια.

Φρούτα και λαχανικά σε αφθονία. Εξασφαλίστε μεγάλη ποικιλία φρούτων και λαχανικών ημερησίως στην διατροφή του παιδιού σας. Βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά είναι απολύτως απαραίτητα για την θωράκιση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η καφεΐνη δεν είναι καλή λύση. Μπορεί να προσφέρει μια προσωρινή τόνωση, όμως η υπερβολική κατανάλωση της προκαλεί νευρικότητα και προβλήματα στον ύπνο.

Στην μαύρη σοκολάτα λέμε ναι. Όχι μόνο επειδή μας αρέσει και μας κάνει χαρούμενους αλλά και επειδή βοηθάει στην πνευματική συγκέντρωση. Δύο τρείς φορές την εβδομάδα προσθέστε 30 γραμμάρια στην διατροφή του.


Και να θυμάστε (και εσείς και κυρίως τα παιδιά σας) το λιγότερο άγχος, φέρνει την μέγιστη απόδοση!





(πηγή: AllYou)

14 συμβουλές για να μεγαλώσετε υπεύθυνα παιδιά

Οι βάσεις μπαίνουν από πολύ νωρίς. Στο πώς θα γίνει αυτό, μας καθοδηγεί η κλινική ψυχολόγος, συγγραφέας και μητέρα Dr. Laura Markham.

Μέσα από απλές, καθημερινές στρατηγικές μεγαλώνουμε τα παιδιά μας έτσι ώστε να εξελιχθούν σε ενήλικες που θα αναλαμβάνουν την ευθύνη των επιλογών τους και το μερίδιο των υποχρεώσεών τους σε κάθε τομέα της ζωής τους. Η Αμερικανίδα κλινική ψυχολόγος Dr. Laura Markham μοιράζεται μαζί μας θεμελιώδεις κανόνες πάνω στους οποίους θα αναπτύξουμε αυτές τις στρατηγικές.

1. Μεταδώστε στο παιδί σας από νωρίς την ιδέα ότι εμείς οι ίδιοι επανορθώνουμε για τα λάθη και τις απροσεξίες μας. Χωρίς να το επικρίνετε (για να μην αντιδράσει αμυντικά), μεταφέρετέ του την προσδοκία πως κάθε φορά π.χ. που λερώνει το τραπέζι με φαγητό, μετά καθαρίζει τους λεκέδες. Στην αρχή πρέπει να το καθοδηγήσετε, χρησιμοποιώντας, γονιός και παιδί, από ένα σφουγγάρι.

2. Δώστε του ευκαιρίες να συνεισφέρει για το κοινό καλό. Επαινέστε το π.χ. που βοήθησε το μικρό του αδερφάκι να ντυθεί. Καθώς μεγαλώνει, αναθέστε του όλο και περισσότερες εργασίες που αφορούν τόσο την προσωπική του φροντίδα όσο και το νοικοκυριό. Ζητήστε από ένα τρίχρονο παιδί να μοιράσει από μια χαρτοπετσέτα σε κάθε πιάτο την ώρα που στρώνετε το τραπέζι, από ένα πεντάχρονο να βουρτσίσει το τρίχωμα του σκύλου ή από ένα οκτάχρονο να διπλώσει τα ρούχα της μπουγάδας.

3. Συνεργαστείτε στις δουλειές του νοικοκυριού. Για να του δείξετε ότι είναι μια υποχρέωση που μοιραζόμαστε όλοι μαζί, κάντε τις παρέα, αντί να του ζητήσετε π.χ. να μαζέψει τα παιχνίδια του μόνο, ενώ εσείς καταπιάνεστε με κάτι άλλο. Καθοδηγήστε το κάθε φορά που θα σας το ζητήσει και προσπαθήστε όσο το δυνατόν να απαλλάξετε μια εργασία από το στρες, κάνοντάς τη να μοιάζει με παιχνίδι.

4. Όποτε το παιδί ζητάει να βοηθήσει ή να κάνει κάτι μόνο του, αφήστε το. Ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται για εσάς περισσότερη δουλειά ή περισσότερο χρόνο για να τελειώσετε μια εργασία. Μακροπρόθεσμα θα ανταμειφθείτε για την υπομονή σας.

5. Αφήστε το παιδί να σκεφτεί πώς θα κάνει μια εργασία, αντί να του δίνετε ακριβείς οδηγίες. Ακόμα και ένα πολύ μικρό παιδί μπορείτε να το ρωτήσετε: «Ποιο είναι το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνεις για να ετοιμαστείς για το σχολείο;» αντί να του φωνάξετε: «Πλύνε τα δόντια σου!». Στόχος είναι να αρχίσει να κατανοεί τις υποχρεώσεις του και να τις βάζει σε μια σειρά, μέχρι να τις κάνει κτήμα του.

6. Εξασφαλίστε του μια σταθερή ρουτίνα. Όχι μόνο στον ύπνο, αλλά σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Όχι μόνο προσφέρει ασφάλεια στο παιδί, αλλά επιπλέον το βοηθάει να χτίσει αποτελεσματικές συνήθειες που θα το ακολουθούν για μια ζωή, ακόμα και αν είναι κάτι τόσο απλό όσο το μαγείρεμα ή το πλύσιμο των δοντιών.

7. Διδάξτε στο παιδί σας την υπευθυνότητα και στις σχέσεις του με άλλους. Αν πληγώσει κάποιο άλλο παιδί με τη συμπεριφορά του, μην το πιέσετε να ζητήσει συγγνώμη. Ακούστε τι έχει να σας πει και βοηθήστε το να ξεμπερδέψει το κουβάρι των συναισθημάτων που οδήγησε σε αυτή τη συμπεριφορά. Στη συνέχεια, ρωτήστε το τι μπορεί να κάνει για να τα ξαναβρεί με το άλλο παιδί. Είτε θέλει να ζητήσει συγγνώμη, είτε να το αγκαλιάσει ή να του δώσει ένα παιχνίδι του. Έτσι δείχνουμε στα παιδιά μας ότι η ανεπιθύμητη συμπεριφορά μας απέναντι στους άλλους έχει ένα κόστος και πως όταν κάνουμε κάτι «κακό», εμείς πρέπει να επανορθώνουμε.

8. Kαθοδηγήστε το ώστε να επανορθώσει για μια υλική ζημιά. Αν πληρώσει από το χαρτζιλίκι του π.χ. για ένα δανεικό βιβλίο που έχασε ή για το τζάμι που έσπασε ενώ έπαιζε ποδόσφαιρο στο σπίτι, θα αρχίσει να δείχνει περισσότερο σεβασμό και προς τα άψυχα πράγματα.

9. Μη σπεύσετε να βγάλετε εσείς το παιδί σας από μια δύσκολη κατάσταση. Χωρίς να απομακρυνθείτε από δίπλα του, βοηθήστε το να κατανοήσει τα συναισθήματα και τους φόβους του και βεβαιωθείτε ότι δεν θα παρακάμψει απλά μια δυσκολία, αλλά πως θα αναζητήσει αποτελεσματικούς τρόπους να την ξεπεράσει.

10. Γίνετε εσείς παράδειγμα υπευθυνότητας. Ενώ αναζητάτε στο δρόμο τον κοντινότερο κάδο για να μεταφέρετε ένα σκουπίδι, πείτε του: «Είναι ενοχλητικό που το παίρνουμε μαζί μας, αλλά ποτέ δεν λερώνουμε το δρόμο». Ή όταν αναζητάτε πάρκινγκ, σχολιάστε στο παιδί σας: «Δεν θα παρκάρουμε εδώ γιατί αυτή η θέση είναι για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες».

11. Ποτέ μη χαρακτηρίζετε το παιδί σας «ανεύθυνο». Ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τα παιδιά μας ή έστω οι χαρακτηρισμοί που τους αποδίδουμε όταν είμαστε θυμωμένοι λειτουργούν σαν αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Έτσι, αν για παράδειγμα το παιδί μας χάνει διαρκώς πράγματα, αντί να το αποκαλούμε «άμυαλο» και «αφηρημένο» μπορούμε να του προτείνουμε να βεβαιώνεται ότι έχει τα πάντα μαζί του προτού φύγει από το σχολείο ή την αίθουσα προπόνησης.

12. Παρακινήστε το παιδί σας να γράψει το πρόγραμμα της εβδομάδας. Από το Σαββατοκύριακο ζητήστε του να σημειώσει όλα όσα έχει να κάνει μέσα στις επόμενες μέρες και να οργανώσει προκαταβολικά το χρόνο του.

13. Παροτρύνετέ το να εργαστεί για χαρτζιλίκι. Η ειδικός δεν συμβουλεύει να πληρώνουμε το παιδί μας επειδή π.χ. έπλυνε τα πιάτα στο σπίτι, αλλά να το ενθαρρύνουμε ανάλογα με την ηλικία του να αναλάβει έξτρα δουλειές, για παράδειγμα κάνοντας baby sitting στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, για να έρθει σε μια πρώτη επαφή με τη λογική της έμμισθης εργασίας.

14. Αποφεύγετε να μοιράζετε κατηγορίες όταν κάτι πηγαίνει στραβά στο σπίτι. Με αυτό τον τρόπο, στην πραγματικότητα, ενεργοποιούμε την αμυντική στάση του άλλου, όχι μόνο ενός παιδιού αλλά ακόμα και του ενηλίκου, ωθώντας τον, μεταξύ άλλων, να μας πει ψέματα για να κρύψει μια «ζημιά». Επιπλέον, αντιμετωπίζοντας το παιδί μας σαν κατηγορούμενο σε δίκη το ωθούμε να βρει όλων των ειδών τις δικαιολογίες για να αποποιηθεί των ευθυνών του. Αν αποδεχτούμε καταρχήν εμείς το μερίδιο της ευθύνης μας σε μια κατάσταση, εμπνέουμε και τα παιδιά μας να κάνουν το ίδιο.

 

 

 

Πηγή: https://childit.gr